โดย คุณหมอกฤตไทย ธนสมบัติกุล ผลงานทรงพลังจากเพจ “สู้ดิวะ” ซึ่งสร้างพลังใจให้ผู้คนมากมาย บทเรียนจากการเผชิญหน้ากับมะเร็งระยะสุดท้ายในวัยหนุ่ม ท่ามกลางความฝันอีกมากมายที่ยังอยากทำ อ่านแล้วจะจัดเรียงลำดับความสำคัญของชีวิตใหม่ พบความหมายที่ลึกซึ้งของการมีชีวิตอยู่ และมีพลังฟันฝ่าอุปสรรคที่กำลังเผชิญ

1. ความสุขไม่ได้อยู่ที่ปลายทางแต่เกิดจากระหว่างทางที่เราเดินไป

2. อย่ามัวมองหาความสำเร็จ จนลืมใส่ใจคนที่อยู่ข้างๆ กัน
เพราะในวันที่เราประสบความสำเร็จ คนคนนั้นอาจไม่ได้อยู่รอเราแล้ว

3. กล้าเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับชีวิต อย่าไปอดทนกับเรื่องที่ไม่จำเป็น และอย่าไปเสียเวลากับคนที่เราไม่ชอบ

4. ไม่ว่าชีวิตเราจะเลวร้ายแค่ไหน อย่าหมดหวังกับชีวิตเด็ดขาด

5. ชีวิตที่เรียบง่ายคือชีวิตที่คุ้มค่า ชีวิตที่ธรรมดาคือชีวิตที่มีความหมาย

6. ใช้ชีวิตในแต่ละวัน ให้เหมือนวันสุดท้าย ถ้ามีอะไรที่ทำเพื่อคนอื่นได้ ก็แบ่งปันความโชคดีให้เขาบ้าง

7. ไม่มีใครรู้อนาคตของตัวเอง สิ่งที่เราทำได้คือมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน และใช้ชีวิตแต่ละวันให้เหมือนวันสุดท้าย

ผู้ป่วยเนื้องอกในสมอง อาจต้องรวมกูด้วยก็ได้นะ แฮร่
ผู้ป่วยเนื้องอกในสมอง อาจต้องรวมกูด้วยก็ได้นะ แฮร่

8. เราเปลี่ยนความคิดของคนรอบข้างไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนตัวคนรอบข้างของเราได้

9. เลือกสังคมให้ชีวิตตัวเองดี ๆ เราไม่จำเป็นต้องอดทนอยู่กับคน ที่ทำให้ชีวิตของเราแย่ลง

10. เราไม่ได้มีเวลามากพอ ที่จะทำหรือมีทุกอย่างในโลกได้
บางครั้งเราก็ต้องเลือกบางสิ่ง และยอมสละบางสิ่งที่เราไม่ได้เลือก

11. อุปสรรคที่เข้ามาในชีวิตไม่ใช่จุดจบ แต่คือโอกาสที่เราจะมองเห็นสิ่งตรงหน้า
แล้วตัดสินใจว่าเราจะเป็นเหยื่อหรือเป็นผู้ชนะ

12. ชีวิตที่ปกติและธรรมดาในแต่ละวัน คือของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว เพราะเราไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้ตื่นมาแล้ว
เราจะมีทุกอย่างแบบที่เรามีวันนี้อยู่ไหม อย่าลืมขอบคุณทุกช่วงเวลาที่มีอยู่ และมีความสุขไปกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้านะ

ที่มา: หนังสือ สู้ดิวะ

ผึ้งก็บริจาคร่างที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ไว้ เมื่อปี 2564 อยากสอนมาก มีเนื้องอกให้ซ้อมผ่าแน่นอน ประวัติการรักษาก็เพียบเลย ตำแหน่ง อาจารย์ใหญ่เหรียญทอง ถ้ามีผึ้งต้องได้แล้วล่ะ แต่ไม่ง่ายเลยที่จะเป็นอาจารย์ ต้องตายสงบศพสวยด้วย

ผึ้งเขียนเต็มๆ ไว้ที่อีกเว็บ แวะเข้ามาดูได้น้าา มีประสบการณ์ลุงของผึ้งด้วยค่ะ บริจาคร่างที่โรงพยาบาลศิริราช แต่ได้ไปสอนที่มหาลัยแม่ฟ้าหลวง ลุงชอบเที่ยวภาคเหนือพอดี เพิ่งเสร็จภาระกิจการจบการสอนแล้วกลับมาเกษียณที่กรุงเทพ ไปเมื่อปี 2567 นี่เอง งานใหญ่มาก เพลิงพระราชทานเลยทีเดียว
https://siamace.com/anatomy/


0 Comments

ใส่ความเห็น

Avatar placeholder

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *